This paper investigates the socioeconomic determinants of parenting style in the context of a developing country using early childhood panel data from rural Thailand. Our key findings are that more patient caregivers tend to be more authoritative than authoritarian, caregivers are more likely to be authoritative than authoritarian when they observed more behavioral problems from their children, and caregivers exhibit more authoritarian than authoritative parenting if they perceived the community to be more dangerous. We also find that families with less resources, proxied by wealth, marital status and parental absence, are more likely to be authoritarian.
This study investigates the association between child and caregiver time preferences in rural Thailand. We find that caregiver discount factor is positively correlated to a child’s ability to delay gratification, indicating that patient children are more likely to have patient caregivers. This correlation exists regardless of whether the caregiver is a biological parent or not. However, some evidence suggests genetic contribution in intergenerational transmission of time preferences: this correlation is stronger when both biological parents live at home than when none is present, and mother’s time preferences is stronger correlated with child time preferences than grandmother’s.
การเพิ่มเงินทุนให้แก่กองทุนหมู่บ้านในอนาคตน่าจะมีผลทำให้ครัวเรือนสามารถเพิ่มการบริโภค แต่อาจจะไม่สามารถเพิ่มการลงทุนได้ และที่สำคัญ ภาครัฐควรจะพิจารณาการให้เงินสนับสนุนโดยตรงแก่ครัวเรือนแทนการเพิ่มเงินให้กับกองทุนหมู่บ้าน เนื่องจากมีประสิทธิภาพสูงกว่า นโยบาย “กองทุนหมู่บ้านและชุมชนเมือง” เป็นหนึ่งในนโยบายของภาครัฐที่ได้รับความสนใจอย่างมากทั้งภายในและต่างประเทศ เนื่องจากเป็นหนึ่งในโครงการ Microfinance ขนาดใหญ่ที่สุดในโลกที่ดำเนินการโดยภาครัฐ กองทุนหมู่บ้านมีวัตถุประสงค์หลักเพื่อปล่อยสินเชื่อให้กับสมาชิกของหมู่บ้าน โดยแต่ละหมู่บ้านจะได้รับเงินทุนจำนวนเท่ากัน หมู่บ้านละ 1 ล้านบาท ไม่ว่าจะมีจำนวนครัวเรือน…
